محله
بچه محلی دورم نیست
بچه محل من خفته زیر خاکه
یاد گرفتم و تنها بودم و روبرو شدم
با هرچی ترس و هرچی نیش و باکه
از کابوس شستم دست رخ اخم
از دیوار تکیه گاه تو بن بست
ساختم رو دوتا پا بدون بالاخواه
دو به شک چه بی نقطست جملم
تهش باز یا بسته جفت جبره رنجه
خیابون محل رشد ردی های شهره
اگه از کسی جلو زدی رو پشتت زخمه
همه میخوان تورو بکشن عقب بچه
از وقتی معرفت گرفت بوی فحش و شر
همه لاشیا حرف میزنن پشتت صبح و شب
تا وقتی درس بگیری که باخت ندادی
یه کهکشانی چرا میگی زمین ساخت نداری
بار نداری رو دوشت یا حال نداری
چشماتو وا کنی که روز و شب خواب نداری
زار میزنن وقتش برسه که چاه میکنن
بعد دیدی قصه بود دوتا بال نداری
باغ نداری که توش بگیم تاب نداری
با هیچ احدالناسی حساب نداری
هر چرتی نوشتی درباره مرگه احمق
خب حله تو که اینجا کار نداری
شدم مثل وقتی هیچی مهم نبود
هرچی پیشمون میشست از خنده بود کبود
میرفت لو رنگ دندون از پشت نیش خندون
حرف جدی گاهی باقی مفت و ارزون
به خودم میدادم قول مرد و مردونه
که تخمم نباشه فرق شاه و دربون
همیشه قلب عجوله و عقل صبور
زبون من میون این دوتا مات و مبهوت
همین هم کار من بود تف کنم کلمه رو ضرب
که لای خط های دفتر شده راه بندون
اول بد آخر خوب
کاش اینجوری حل بشه این مجهول
هر روز که پا میشم و تو آیینه میبینم و میگم
بخشکی ای شانس بازم این ملعون
آدم ها سر هیچ میکنن تو هم کارد فرو
این بازی از اول بی داور بود
شما خشونت ندیدید که باهاش حال میکنید
توئم میچکه از پوست پاره ات خون
وقتی بچه محل هاتو سر کسشر بدی
دیگه کول نیست هم بگی از گاز هم گوز
زمونه قورت میده آدمارو نُقل مجلس
نون میسازه آدم یا آدم نون
اینروزا همه چی زندگی رو سگی تر میکنه
تو چاق سلامتی فقط حالم خوبه
حقیقت چیه؟ پول کف جیبه
پنهان و محاله پشت هر غریزه
کون لق پلیس که جامعست طویله
هر جایی خودت باشی واسه آدم ها عجیبه
کسی دیده از خودش نتیجه نبیره
فعلا که هرچی لنگه رو کره ی زمینه
حقیقت دروغه که توک زبون همست
توئم زرنگ باشی میگی بگو زبونت نگیره
در هم مالیدن دین همه شده
همه توله گرگ ها میگیرن ژست معرفت
هرکی بهشون گفت شما خودتون نیستید
رو مورفین بعد دود گلوله کره کرد
همش برای تو یه انفرادی برای من
فکرم از من گذشت رسید به سر خط
از این همه شک خسته و کلافه ام
انقدر سپرش بودم فرو رفت علاقه ام
نمونده برای من مونده بود هم برای من نیست
چه فایده که اضطرابه تو مسیر و تصمیم
از مدرسه میخوان مثل هم شیم
بکنیم اطاعت امر کشکی هرچی
میگن بگیم چشم ولی محل پر یاغیه
که واسه زنده موندن دو قرون دشت کافیه
هر ثانیه یه سر توی سرت در میاد
میگه اینجا که من زندانی ام بد جاییه
مردمان بی روح این شهر
همه لالن و کدر
تو نفس تنگی گفتم هِ بده
اومد و حالم و گرفت
اَبَر ساختمون های بیروح این شهر
همه لالن و کدر
از وقتی رفتی چیزی عوض نشده
فقط محله رو رنگ ماتم گرفت